1. اسفندیاری، فریبا، غفاری‌گیلانده، عطا و لطفی، خداداد (1393): بررسی توان لرزه‌زایی گسل‌ها و برآورد تلفات انسانی ناشی از زلزله در مناطق شهری (مطالعه موردی: شهر اردبیل)، پژوهش‌های ژئومورفولوژی کمّی، شماره 4، صص 17- 36.
2. روشتی، احدنژاد، محسن، قرخلو، مهدی و کرامت الله، زیاری (1389): مدل‌سازی آسیب‌پذیری ساختمانی شهرها در برابر زلزله با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی،جغرافیا و توسعه، شماره‌ی 19، صص 171- 198.
3. حسین‌پور، مارال (1386): بررسی‌های سایزموتکتونیکی شمال‌غرب ایران و پهنه‌بندی خطر زمین‌لرزه در شهر تبریز، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد به راهنمایی محسن مؤید، دانشکده علوم، دانشگاه تبریز.
4. روستایی، شهرام (1390): پهنه‌بندی خطر گسل تبریز برای کاربری‌های مختلف اراضی شهری، جغرافیا و توسعه، شماره 21، صص 27- 41.
5. زارع، مهدی (1380): خطر زمین‌لرزه و ساخت‌و‌ساز در حریم گسل شمال تبریز و حریم گسلش گسل‌های زمین‌لرزه‌ای ایران،پژوهشنامه زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله، شماره 2 و 3، صص 46- 57.
6. زهرایی، سید مهدی و لیلی، ارشاد (1384): بررسی آسیب‌پذیری لرزه‌ای ساختمان‌های شهر قزوین، نشریه دانشکده فن‌آوریی، جلد 39، شماره 3، صص 287- 297.
7. سادات‌ریاضی‌راد، زهره، کی‌نژاد، آناهیتا و قمی‌اویلی، جعفر (1388): بررسی لرزه‌زمین‌ساخت و لرزه‌خیزی در نوشهر و تعیین مناطق پتانسیل خطر بالا، فصلنامه زمین، شماره 4، صص 77- 89.
8. عابدینی، موسی و مقیمی، ابراهیم (1391): نقش تنگناهای ژئومورفولوژیکی در توسعه کالبدی کلانشهر تبریز به‌منظور کاربری بهینه، مجله جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، شماره 1، صص 147- 166.
9. عابدینی، موسی (1392): بررسی سازندهای مقر شهر توریستی سرعین با تأکید بر وضعیت توپوگرافی، تکتونیک و اقلیم جهت کاربری بهینه اراضی شهری با استفاده از GIS،جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، شماره 1، صص 51- 68.
10. عبداللهی، مجید (1380): مدیریت بحران در نواحی شهری، چاپ اول، تهران: سازمان شهرداری‌های کشور، 180 ص.
11. قنبری، ابوالفضل، سالکی‌ملکی، محمدعلی و معصومه، قاسمی (1392): پهنه‌بندی میزان آسیب‌پذیری شهرها در مقابل خطر زمین‌لرزه (نمونه موردی: شهر تبریز)،جغرافیا و مخاطرات محیطی، شماره 5، صص 21- 35.
12. کیانی‌فر، رضا و پورکرمانی، محسن (1390): تحلیل ساختاری گسل رباط کریم و توان لرزه‌زایی آن، علوم زمین، شماره 21، صص 27- 49.
13. لطفی، خداداد (1391): مدل‌سازی ضریب آسیب‌پذیری شهرها در برابر زلزله با استفاده از GIS و GA (مطالعه موردی: شهر اردبیل)، پایان‌نامه‌کارشناسی‌ارشد به راهنمایی فریبا اسفندیاری، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل.
14. ملکی، سعید و الیاس، مودّت (1392): ارزیابی طیف آسیب‌پذیری لرزه‌ای در شهرها بر اساس سناریوهای شدت مختلف با استفاده از مدل‌های µD، TOPSIS، GIS (مطالعه موردی: شهر یزد)،جغرافیا و مخاطرات محیطی، شماره 5، صص 127- 142.
15. مرکز مطالعات زلزله و زیست‌محیطی تهران بزرگ و آژانس همکاری‌های بین‌المللی ژاپن (جایکا) (1381): ریزپهنه‌بندی لرزه‌ای تهران بزرگ، گزارش نهایی.
16. یزدانفر، کاملیا (1393): تعیین فعالیت گسل پیرانشهر به‌عنوان شمال غربی‌ترین قطعه راندگی جوان زاگرس با کاربرد مدل DTM و نرم‌افزار GIS، تحقیقات جغرافیایی، شماره 4، صص 133- 146.
)